ការបាក់ឆ្អឹងឆ្អឹងជំនីរ គឺជារបួសគ្លីនិកទូទៅ។ ការជួសជុលក្រចកខាងក្នុងដោយ intramedullary មានគុណសម្បត្តិខាងជីវយន្តសាស្ត្រនៃការជួសជុលដោយរាតត្បាតតិចតួចបំផុត និងការជួសជុលតាមអ័ក្ស ដែលធ្វើឱ្យវាជាដំណោះស្រាយស្តង់ដារសម្រាប់ការព្យាបាលវះកាត់។ មានវិធីពីរយ៉ាងសំខាន់សម្រាប់ការកែក្រចក tibial intramedullary nailing: suprapatellar និង infrapatellar nailing ក៏ដូចជាវិធីសាស្រ្ត parapatellar ដែលប្រើដោយអ្នកប្រាជ្ញមួយចំនួន។
ចំពោះការបាក់ឆ្អឹងជិត 1/3 នៃ tibia ចាប់តាំងពីវិធីសាស្រ្ត infrapatellar តម្រូវឱ្យមានការបត់ជង្គង់ វាងាយស្រួលក្នុងការធ្វើឱ្យការបាក់ឆ្អឹងទៅមុំទៅមុខក្នុងអំឡុងពេលប្រតិបត្តិការ។ ដូច្នេះវិធីសាស្រ្ត suprapatellar ជាធម្មតាត្រូវបានណែនាំសម្រាប់ការព្យាបាល។
▲ រូបភាពបង្ហាញពីការដាក់អវយវៈដែលរងផលប៉ះពាល់តាមរយៈវិធីសាស្រ្ត suprapatellar
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើមាន contraindications ទៅនឹងវិធីសាស្រ្ត suprapatellar ដូចជាដំបៅជាលិកាទន់ក្នុងតំបន់ វិធីសាស្រ្ត infrapatellar ត្រូវតែប្រើ។ វិធីដើម្បីជៀសវាងការបាក់ឆ្អឹងចុងអំឡុងពេលវះកាត់ គឺជាបញ្ហាដែលត្រូវប្រឈមមុខ។ អ្នកប្រាជ្ញខ្លះប្រើបន្ទះដែកកាត់តូច ដើម្បីជួសជុល Cortex ខាងមុខជាបណ្ដោះអាសន្ន ឬប្រើដែកគោលរារាំងដើម្បីកែតម្រូវមុំ។
▲ រូបភាពបង្ហាញពីការប្រើប្រាស់ដែកគោលរារាំងដើម្បីកែមុំ។
ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ អ្នកប្រាជ្ញបរទេសបានប្រើបច្ចេកទេសឈ្លានពានតិចតួចបំផុត។ អត្ថបទនេះត្រូវបានចុះផ្សាយក្នុងទស្សនាវដ្ដី Ann R Coll Surg Engl នាពេលថ្មីៗនេះ៖
ជ្រើសរើសវីសស្បែក 3.5 មីលីម៉ែត្រចំនួនពីរ នៅជិតចុងចុងដែលខូច បញ្ចូលវីសមួយទៅមុខ និងថយក្រោយចូលទៅក្នុងបំណែកឆ្អឹងនៅចុងទាំងពីរនៃការបាក់ ហើយទុកលើសពី 2 សង់ទីម៉ែត្រនៅខាងក្រៅស្បែក៖
តោងប្រដាប់កាត់បន្ថយដើម្បីរក្សាការកាត់បន្ថយ ហើយបន្ទាប់មកបញ្ចូលក្រចកដៃតាមនីតិវិធីធម្មតា។ បនា្ទាប់ពីបញ្ចូលក្រចកខាងក្នុងរួចដកវីស។
វិធីសាស្រ្តបច្ចេកទេសនេះគឺសមរម្យសម្រាប់ករណីពិសេសដែលវិធីសាស្រ្ត suprapatellar ឬ parapatellar មិនអាចប្រើបាន ហើយមិនត្រូវបានណែនាំជាទម្លាប់ទេ។ ការដាក់វីសនេះអាចប៉ះពាល់ដល់ការដាក់ក្រចកមេ ឬអាចមានហានិភ័យនៃការបែកវីស។ វាអាចត្រូវបានប្រើជាឯកសារយោងក្នុងកាលៈទេសៈពិសេស។
ពេលវេលាប្រកាស៖ ថ្ងៃទី ២១ ឧសភា ២០២៤
