ការធ្វើឱ្យបាក់ឆ្អឹង Tibial គឺជាការរងរបួសធម្មតា។ ការជួសជុលផ្ទៃក្នុងរបស់ក្រពះមានគុណសម្បត្តិជីវឧស្ម័ននៃការជួសជុលដែលរាតត្បាតនិងអ័ក្សតិចតួចដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាដំណោះស្រាយស្តង់ដារសម្រាប់ការព្យាបាលវះកាត់។ មានវិធីសាស្រ្តដែកគោលសំខាន់ពីរសម្រាប់ការពង្រីកក្រចក Tibial: Suprapatellar និងដែកគោល Theapatellar ក៏ដូចជាវិធីសាស្រ្ត Parapatellar ដែលត្រូវបានប្រើដោយអ្នកប្រាជ្ញខ្លះ។
ចំពោះការបាក់ឆ្អឹងនៃតំបន់ Tibia 1/3 នៃ Tibia ចាប់តាំងពីវិធីសាស្រ្តរបស់ Arapatellar តម្រូវឱ្យមានការបត់ជង្គង់វាងាយស្រួលក្នុងការបណ្តាលឱ្យបាក់ឆ្អឹងឆ្ពោះទៅរកមុំទៅមុខក្នុងអំឡុងពេលប្រតិបត្តិការ។ ដូច្នេះវិធីសាស្រ្ត Suprapatellar ជាធម្មតាត្រូវបានណែនាំសម្រាប់ការព្យាបាល។
▲ឧទាហរណ៍បង្ហាញពីការដាក់អវយវៈដែលរងផលប៉ះពាល់តាមរយៈវិធីសាស្រ្ត Suprapatellar
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយប្រសិនបើមាន ContraindDications ទៅនឹងវិធីសាស្រ្ត Suprapatellar ដូចជាដំបៅជាលិកាទន់ក្នុងស្រុកវិធីសាស្រ្តអ៊ីនភូថិនរ៉ាត្រូវតែប្រើ។ វិធីដើម្បីជៀសវាងពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃការបាក់ឆ្អឹងចុងក្រោយក្នុងពេលវះកាត់គឺជាបញ្ហាដែលត្រូវតែប្រឈមមុខ។ អ្នកប្រាជ្ញខ្លះប្រើផ្លាកដែកដែលរងការវះកាត់ដើម្បីជួសជុលគន្លឹះដែលមានលក្ខណៈជាបណ្តោះអាសន្នឬប្រើការទប់ស្កាត់ក្រចកដើម្បីកែអង្កេត។
▲រូបភាពបង្ហាញពីការប្រើប្រាស់ការទប់ស្កាត់ក្រចកដើម្បីកែមុំ។
ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះអ្នកប្រាជ្ញបរទេសបានទទួលយកបច្ចេកទេសដែលរាតត្បាតយ៉ាងខ្លាំង។ អត្ថបទនេះត្រូវបានចុះផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវដ្តីនេះ "អាន R ឃ្លាំងនៅអង់គ្លេស":
ជ្រើសរើសវីសខ្យូប 3.5 មីល្លីម៉ែត្រជិតនឹងចុងនៃចុងបែកបញ្ចូលវីសមួយចំហៀងទៅមុខនិងថយក្រោយចូលទៅក្នុងឆ្អឹងឆ្អឹងនៅចុងបាក់ហើយទុកឱ្យលើសពី 2 ស។ មនៅខាងក្រៅស្បែក:
សូមគាប់រង្កាត់កម្លាំងកាត់បន្ថយដើម្បីរក្សាការកាត់បន្ថយហើយបន្ទាប់មកបញ្ចូលក្រចកដែលមាន intramedullary យោងទៅតាមនីតិវិធីធម្មតា។ បន្ទាប់ពីក្រចក intriamhullaryary ត្រូវបានបញ្ចូលរួចយកវីសចេញ។
វិធីសាស្រ្តបច្ចេកទេសនេះគឺសមរម្យសម្រាប់ករណីពិសេសដែលវិធីសាស្រ្តរបស់ Suprapatellar ឬ Parapatellar មិនអាចត្រូវបានប្រើហើយមិនត្រូវបានណែនាំឱ្យប្រើជាប្រចាំទេ។ ការដាក់វីសនេះអាចប៉ះពាល់ដល់ការដាក់ក្រចកក្រចកសំខាន់ឬវាអាចមានហានិភ័យនៃការបែកខ្ចាត់ខ្ចាយវីស។ វាអាចត្រូវបានប្រើជាឯកសារយោងក្នុងកាលៈទេសៈពិសេស។
ពេលវេលាក្រោយ: ឧសភា -20-2024
