ការបាក់ឆ្អឹងកជើងគឺជាប្រភេទនៃការបាក់ឆ្អឹងទូទៅបំផុតមួយនៅក្នុងការអនុវត្តគ្លីនិក។ លើកលែងតែការរងរបួសរង្វិលជុំទី I/II និងរបួសការចាប់ពង្រត់ ការបាក់ឆ្អឹងកជើងភាគច្រើនជាធម្មតាទាក់ទងនឹងការបាក់ឆ្អឹងខ្នង។ Weber A/B type lateral malleolus fractures ជាធម្មតាបណ្តាលឱ្យមានស្ថេរភាពនៃ tibiofibular syndesmosis distal ហើយអាចសម្រេចបាននូវការកាត់បន្ថយដ៏ល្អជាមួយនឹងការមើលឃើញដោយផ្ទាល់ពី distal ទៅ proximal ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការបាក់ឆ្អឹងរបស់ Malleolus នៅពេលក្រោយប្រភេទ C ជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងអស្ថិរភាពនៅក្នុង malleolus ពេលក្រោយឆ្លងកាត់អ័ក្សចំនួន 3 ដោយសារតែការរងរបួស tibiofibular ផ្នែកខាងចុង ដែលអាចនាំឱ្យមានការផ្លាស់ទីលំនៅចំនួនប្រាំមួយប្រភេទ៖ ការបង្រួម/ពង្រីក ការពង្រីក/បង្រួមនៃចន្លោះ tibiofibular distal ការផ្លាស់ទីលំនៅផ្នែកខាងមុខ/ក្រោយ។ នៅក្នុងយន្តហោះ sagittal, លំអៀង medial/lateral នៅក្នុង coronal plane, rotational displacement និងបន្សំនៃរបួសទាំងប្រាំប្រភេទនេះ។
ការសិក្សាពីមុនជាច្រើនបានបង្ហាញថាការកាត់/ប្រវែងអាចត្រូវបានគេវាយតម្លៃតាមរយៈការវាយតម្លៃសញ្ញា Dime បន្ទាត់ Stenton និងមុំ tibial-gapping ក្នុងចំណោមអ្នកដទៃទៀត។ ការផ្លាស់ទីលំនៅនៅក្នុងយន្តហោះ coronal និង sagittal អាចត្រូវបានវាយតម្លៃយ៉ាងល្អដោយប្រើទិដ្ឋភាព fluoroscopic ផ្នែកខាងមុខ និងក្រោយ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ការផ្លាស់ទីលំនៅរង្វិលគឺជាបញ្ហាប្រឈមបំផុតក្នុងការវាយតម្លៃដោយអន្តរប្រតិបត្តិការ។
ការលំបាកក្នុងការវាយតម្លៃការផ្លាស់ទីលំនៅរង្វិលគឺបង្ហាញឱ្យឃើញជាពិសេសនៅក្នុងការកាត់បន្ថយនៃសរសៃនៅពេលបញ្ចូលវីស tibiofibular distal ។ អក្សរសិល្ប៍ភាគច្រើនបង្ហាញថាបន្ទាប់ពីការបញ្ចូលវីស tibiofibular distal មានការថយចុះ 25% ទៅ 50% ដែលបណ្តាលឱ្យមានដំណើរការខុសប្រក្រតីនិងជួសជុលខូចទ្រង់ទ្រាយសរសៃ។ អ្នកប្រាជ្ញខ្លះបានស្នើឱ្យប្រើការវាយតម្លៃ CT ជាប្រចាំ ប៉ុន្តែវាអាចជាបញ្ហាប្រឈមក្នុងការអនុវត្តជាក់ស្តែង។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ នៅឆ្នាំ 2019 ក្រុមការងាររបស់សាស្រ្តាចារ្យ Zhang Shimin មកពីមន្ទីរពេទ្យ Yangpu ដែលពាក់ព័ន្ធជាមួយសាកលវិទ្យាល័យ Tongji បានបោះពុម្ពអត្ថបទមួយនៅក្នុងទិនានុប្បវត្តិ orthopedic អន្តរជាតិ *Injury* ដោយស្នើបច្ចេកទេសសម្រាប់វាយតម្លៃថាតើការបង្វិល malleolus នៅខាងក្រោយត្រូវបានកែដំរូវដោយប្រើប្រាស់កាំរស្មីអ៊ិច intraoperative ។ អក្សរសិល្ប៍រាយការណ៍ពីប្រសិទ្ធភាពព្យាបាលយ៉ាងសំខាន់នៃវិធីសាស្ត្រនេះ។
មូលដ្ឋានទ្រឹស្តីនៃវិធីសាស្រ្តនេះគឺថានៅក្នុងទិដ្ឋភាព fluoroscopic នៃកជើង, Cortex ជញ្ជាំងក្រោយនៃ fossa malleolar ពេលក្រោយបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់, បញ្ឈរ, ស្រមោលក្រាស់, ស្របទៅនឹង cortices medial និង cortices នៃ malleolus ពេលក្រោយ, និងមានទីតាំងនៅ។ កណ្តាលទៅខាងក្រៅមួយភាគបីនៃបន្ទាត់តភ្ជាប់ cortices medial និង cortices នៃ malleolus ពេលក្រោយ។
រូបភាពនៃទិដ្ឋភាព fluoroscopic កជើងដែលបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងទីតាំងរវាង Cortex ជញ្ជាំងក្រោយនៃ fossa malleolar fossa (b-line) និង cortices medial និង cortices នៃ malleolus ពេលក្រោយ (បន្ទាត់ a និង c) ។ ជាធម្មតា បន្ទាត់ b ស្ថិតនៅលើបន្ទាត់ខាងក្រៅមួយភាគបីរវាងបន្ទាត់ a និង c ។
ទីតាំងធម្មតានៃ malleolus ពេលក្រោយ ការបង្វិលខាងក្រៅ និងការបង្វិលខាងក្នុងអាចបង្កើតរូបភាពផ្សេងគ្នានៅក្នុងទិដ្ឋភាព fluoroscopic៖
- malleolus ចំហៀងបង្វិលក្នុងទីតាំងធម្មតា**: វណ្ឌវង្ក malleolus ក្រោយធម្មតាដែលមានស្រមោល cortical នៅលើជញ្ជាំងក្រោយនៃ malleolar fossa ដែលស្ថិតនៅលើបន្ទាត់ខាងក្រៅមួយភាគបីនៃ medial និង cortices នៃ malleolus ក្រោយមក។
- ការខូចទ្រង់ទ្រាយនៃការបង្វិលខាងក្រៅរបស់ malleolus ខាងក្រោយ **៖ វណ្ឌវង្កនៃ malleolus នៅពេលក្រោយលេចចេញជា "ស្លឹកមុតស្រួច" ស្រមោល cortical នៅលើ fossa malleolar ពេលក្រោយបាត់ ចន្លោះ tibiofibular ផ្នែកខាងចុងរួមតូច បន្ទាត់ Shenton ក្លាយជាមិនបន្ត និងបែកខ្ញែក។
-ការខូចទ្រង់ទ្រាយនៃការបង្វិលខាងក្នុងនៃ malleolus ខាងក្នុង**៖ វណ្ឌវង្កនៃ malleolus នៅខាងក្រោយលេចឡើង "រាងស្លាបព្រា" ស្រមោល cortical នៅលើ fossa malleolar ក្រោយមកបាត់ ហើយចន្លោះ tibiofibular ផ្នែកខាងចុងពង្រីក។
ក្រុមនេះបានរួមបញ្ចូលអ្នកជំងឺចំនួន 56 នាក់ដែលមានការបាក់ឆ្អឹង malleolar ប្រភេទ C រួមបញ្ចូលគ្នាជាមួយនឹងការរងរបួស tibiofibular syndesmosis ផ្នែកខាងនិងបានប្រើវិធីសាស្ត្រវាយតម្លៃខាងលើ។ ការពិនិត្យក្រោយការវះកាត់ CT បានបង្ហាញថាអ្នកជំងឺ 44 នាក់សម្រេចបាននូវការកាត់បន្ថយកាយវិភាគសាស្ត្រដោយមិនមានការខូចទ្រង់ទ្រាយនៃការបង្វិល ខណៈដែលអ្នកជំងឺ 12 នាក់ជួបប្រទះការខូចទ្រង់ទ្រាយនៃការបង្វិលកម្រិតស្រាល (តិចជាង 5 °) ដោយមានការបង្វិលខាងក្នុងចំនួន 7 និងករណីនៃការបង្វិលខាងក្រៅចំនួន 5 ។ គ្មានករណីនៃការបង្វិលខាងក្រៅកម្រិតមធ្យម (5-10°) ឬធ្ងន់ធ្ងរ (ធំជាង 10°) បានកើតឡើងទេ។
ការសិក្សាពីមុនបានបង្ហាញថាការវាយតម្លៃនៃការកាត់បន្ថយការបាក់ឆ្អឹង malleolar នៅពេលក្រោយអាចផ្អែកលើប៉ារ៉ាម៉ែត្រ Weber សំខាន់ៗចំនួនបី: ភាពស្មើគ្នាប៉ារ៉ាឡែលរវាងផ្ទៃសន្លាក់ tibial និង talar ការបន្តនៃបន្ទាត់ Shenton និងសញ្ញា Dime ។
ការថយចុះខ្សោយនៃ malleolus ពេលក្រោយគឺជាបញ្ហាទូទៅក្នុងការអនុវត្តគ្លីនិក។ ខណៈពេលដែលការយកចិត្តទុកដាក់ត្រឹមត្រូវត្រូវបានផ្តល់ទៅឱ្យការស្ដារឡើងវិញនៃប្រវែងសារៈសំខាន់ស្មើគ្នាគួរតែត្រូវបានដាក់នៅលើការកែតម្រូវនៃការបង្វិល។ ក្នុងនាមជាសន្លាក់ដែលផ្ទុកទម្ងន់ ការថយចុះណាមួយនៃកជើងអាចមានឥទ្ធិពលមហន្តរាយលើមុខងាររបស់វា។ វាត្រូវបានគេជឿថាបច្ចេកទេស fluoroscopic intraoperative ដែលស្នើឡើងដោយសាស្រ្តាចារ្យ Zhang Shimin អាចជួយក្នុងការសម្រេចបាននូវការកាត់បន្ថយយ៉ាងជាក់លាក់នៃការបាក់ឆ្អឹង malleolar នៃប្រភេទ C ។ បច្ចេកទេសនេះបម្រើជាឯកសារយោងដ៏មានតម្លៃសម្រាប់គ្រូពេទ្យជួរមុខ។
ពេលវេលាផ្សាយ៖ ឧសភា-០៦-២០២៤
